Jurij Ustinow: piosenka autorska

Bajka z dobrym końcem

Słowa i muzyka Włodzimierz Lancberg (Владимир Ланцберг). Piosenka poświęcona Elenie Czeban (Елена Чебан).

Bajka z dobrym końcem (Сказка с хорошим концом) stara wersja mono

А эти домишки когда-то росли на горе,
Но, к морю сходя, вдруг однажды
навеки застыли.
Лет двести так славно – под утро ни ветра,
ни пыли,
Ни злобы, ни зависти. Жалко, что лишь на заре.

И утренней лошадью в город въезжал Аполлон,
И лошадь плясала, а в городе жизнь воскресала.
С оси колесницы топленое капало сало,
Пригретое слишком щедрым
хозяйским теплом.

И дружно дворняги вывешивали языки –
Не злые, а мокрые, узкие флаги собачьи,
И, прячась в тени, за кобылой бежали,
тем паче,
Что больше и некуда было бежать от тоски.

Нет, было куда – той тропинкой,
что шла сквозь леса,
Вилась по ручью, с каждым шагом другая,
но та же.
И девочка грустно кораблик несла на продажу,
Но кто-то уже заприметил его паруса!

27 января 1977

A te domki kiedyś rosły na górze,
Ale, schodząc ku morzu, pewnego dnia nagle na wieki zastygły.
Od dwustu lat jest tak dobrze – nad ranem ani wiatru, ni pyłu,
Ani gniewu, ni zawiści. Szkoda, że tylko o świcie.

I na porannym koniu do miasta wjeżdżał Apollo,
I koń tańczył, a w mieście życie z martwych wstawało.
Z osi rydwanu roztopiony łój kapał,
Rozgrzany szczodrym nad miarę ciepłem gospodarza.

I bezpańskie kundle przyjacielsko wywieszały języki –
Nie złe, a mokre, wąskie psie flagi,
I, chowając się w cieniu, za kobyłą biegały, tym bardziej,
Że więcej nie było dokąd uciec od smutku.

Nie, było dokąd – tą ścieżynką, co biegła poprzez lasy,
Wiła się wzdłuż strumienia, co krok inna, ale ciągle ta sama.
I dziewczynka smutnie niosła stateczek na sprzedaż,
Ale ktoś już zauważył jego żagle!

27 stycznia 1977

Do listy piosenek