Nie smuć się, sierżancie
Do wiersza Jurija Wizbora (Юрий Визбор), muzyka Wano Muradeli (Ваноо Ильиич Мурадели) – kompozytor radziecki pochodzenia gruzińskiego.
Я смутно помню огни вокзала,
В ночном тумане гудки дрожат,
Ты улыбнулась и мне сказала:
„Зачем напрасно грустишь, сержант”.
А поезд дальше на север мчится,
Стучат колёса: – забудь о ней,
А мне улыбка твоя приснится
И две полоски твоих бровей.
Теперь уж скоро уступит осень,
Давно в Хибинах снега лежат
А там, конечно, никто не спросит:
„О чем ночами грустишь, сержант?”
28 ноября 1956
Mętnie pamiętam dworcowe światła,
W mgle nocnej gwizdki drżą,
Ty uśmiechnęłaś się i powiedziałaś mi:
„Po co na próżno smucisz się, sierżancie”.
A pociąg mknie dalej, ku północy,
Stukają koła: – zapomnij ją,
A mnie twój uśmiech w nocy się przyśni
I dwa pasemka twoich brwi.
Teraz już szybko odejdzie jesień,
W Chibinach dawno leży śnieg
A tam na pewno, nikt nie zapyta:
„Za czym po nocach tęsknisz, sierżancie?”
28 listopad 1956
Treści powiązane: Piosenka autorska | Plamka słonecznego światła | Wiersze bez muzyki | Album fotografii | Muzyczne klimaty Tropy | Dusze zabawek
Linki zewnętrzne: Archiwum utworów w wykonaniu Jurija Ustinowa u Iriny Slesariewej (Ирина Слесарева) | Blog „За того парня” | Wiersze i słowa piosenek Jurija Ustinowa na portalu bards.ru | „Niezamietki”: twórczość literacka Jurija Ustinowa na samlib.ru | Archiwum filmów TROPY na YouTube | Obszerne archiwum twórczości na bard.ru | Teksty piosenek na lib.ru
