Jurij Ustinow: piosenka autorska

Неужели, Мария, только рамы скрипят,
Только стекла болят и трепещут?
Если это не сад, разреши мне назад
В тишину, где задуманы вещи.

Если это не сад, если рамы скрипят
Оттого, что темней не бывает,
Если это не тот заповеданный сад,
Где голодные дети у яблонь сидят
И надкушенный плод забывают,

Где не видно ветвей, но дыханье темней
И надежней лекарство ночное…
Я не знаю, Мария, болезни моей
Это сад мой стоит надо мною…

Апрель 1982

Czyżby, Mario, tylko ramy skrzypią,
Tylko szkła bolą i dygocą?
Jeśli to nie jest ogród, pozwól mi wrócić
W ciszę, gdzie wymyślono rzeczy.

Jeśli to nie jest ogród, jeśli ramy skrzypią
Dlatego, że nie może być ciemniej,
Jeśli to nie jest ten, zapowiadany ogród,
Gdzie głodne dzieci siedzą pod jabłoniami,
I zapominają o nadgryzionym owocu.

Gdzie nie widać gałązek, ale oddech jest ciemniejszy
I pewniejsze jest nocne lekarstwo…
Nie znam, Mario, mojej choroby,
To mój ogród stoi nade mną…

Kwiecień 1982