Jurij Ustinow: piosenka autorska

Nie wiem, czemu mi tak smutno

Z dedykacją О.У.

Nie wiem, czemu mi tak smutno (Я не знаю, почему мне так грустно)

Я не знаю, почему мне так грустно,
А может, знаю, почему, да не скажу.
Пусть июньские дожди по тротуарам разбредутся,
По которым я один брожу.
И случается сама песня эта
Из желаний, из моих шагов.
Пусть узнает про тебя вся огромная планета –
У нее для песни хватит слов.

У меня на лице капли редкие.
Тучи движутся на города.
Все сокровище свое – две последние копейки –
Я за голос твой сейчас отдам.
И случается сама песня эта
Из желаний, из моих шагов.
Пусть узнает про тебя вся огромная планета –
У нее для песни хватит слов.

февраль 1973 г.

Nie wiem, czemu mi tak smutno,
A może wiem dlaczego, ale nie powiem.
Niech czerwcowe deszcze rozpierzchną się po chodnikach,
Po których samotnie brodzę.
I sama rodzi się ta piosenka,
Z pragnień, z moich kroków.
Niech dowie się o tobie cała, ogromna planeta –
Starczy jej dla pieśni słów.

Na mojej twarzy rzadkie krople.
Chmury przesuwają się nad miasta.
Cały mój skarb – dwie ostatnie kopiejki –
Oddałbym teraz za twój głos.
I sama rodzi się ta piosenka,
Z pragnień, z moich kroków.
Niech dowie się o tobie cała, ogromna planeta –
Starczy jej dla pieśni słów.

luty 1973

Do listy piosenek

Do góry