Tryptyk: Brzegi robią się niebieskie
Берега выходят в синь,
А на тех (них) горят костры
Перед временем росы
До сиреневой поры…
Поднимаю наугад
Желтый камешек со дна.
Месяц выставил рога,
Рядом звездочка видна.
На зеленом островке
Нет ни птицы, ни зверька.
Отражаются в реке
Золотые облака.
Да усталый черный конь,
Догоняющий закат.
Видно, очень далеко
Он оставил седока.
март 1978 г.
Brzegi przechodzą w szarość,
Płoną na nich ogniska
Nim pojawi się rosa
Zanim zakwitną bzy…
Podnoszę na chybił trafił
Żółty kamyczek z dna.
Księżyc wystawił róg,
Obok widać gwiazdkę.
Na zielonej wysepce
Ani ptaka, ani zwierzaka.
Odbijają się w rzece
Złote obłoki.
I zmęczony czarny koń,
Doganiający zachód słońca.
Widać, że daleko za sobą
Zostawił jeźdźca.
Marzec 1978
Treści powiązane: Piosenka autorska | Plamka słonecznego światła | Wiersze bez muzyki | Album fotografii | Muzyczne klimaty Tropy | Dusze zabawek
Linki zewnętrzne: Archiwum utworów w wykonaniu Jurija Ustinowa u Iriny Slesariewej (Ирина Слесарева) | Blog „За того парня” | Wiersze i słowa piosenek Jurija Ustinowa na portalu bards.ru | „Niezamietki”: twórczość literacka Jurija Ustinowa na samlib.ru | Archiwum filmów TROPY na YouTube | Obszerne archiwum twórczości na bard.ru | Teksty piosenek na lib.ru
