O tym, jak zniknęły żagle
Do wiersza Dragana Łukicza (Драган Лукич), tłumaczenie na rosyjski Władimir Orłow (Владимир Орлов)
Помнишь, как раньше в далекие дали
Под парусами суда уплывали?
В море любое, в любой океан
Вел свой корабль смельчак-капитан.
Все капитаны сильно дымили,
Все капитаны трубки курили.
Стали завидовать им корабли,
Толстые трубы себе завели.
Но паруса почернели от дыма,
Дымная копоть для них нестерпима.
И, почернев, потихоньку убрались.
Нет парусов, только трубы остались.
Нет парусов, только трубы остались.
1968
Pamiętasz jak kiedyś w dalekie dale,
Pod żaglami statki pływały?
Na każde morze, każdy ocean
Prowadził swój statek śmiałek-kapitan.
Wszyscy kapitanowie mocno dymili,
Wszyscy kapitanowie fajki palili.
Statki zaczęły im zazdrościć,
Sprawiły sobie grube kominy.
Ale żalgle poczerniały od dymu,
Sadza jest dla nich nie do zniesienia.
I, poczerniawszy, cichutko się zwinęły.
Nie ma już żagli, kominy zostały.
Nie ma już żagli, kominy zostały.
1968
Treści powiązane: Piosenka autorska | Plamka słonecznego światła | Wiersze bez muzyki | Album fotografii | Muzyczne klimaty Tropy | Dusze zabawek
Linki zewnętrzne: Archiwum utworów w wykonaniu Jurija Ustinowa u Iriny Slesariewej (Ирина Слесарева) | Blog „За того парня” | Wiersze i słowa piosenek Jurija Ustinowa na portalu bards.ru | „Niezamietki”: twórczość literacka Jurija Ustinowa na samlib.ru | Archiwum filmów TROPY na YouTube | Obszerne archiwum twórczości na bard.ru | Teksty piosenek na lib.ru
