Malarstwo Aleksandra Janina (ur. 1958 r.) jest niezwykle ciepłe, pełne humoru i poezji. Nawet nazwy obrazów są żartobliwe: „Wschód księżyca i pół kilo serdelków”, „Ona lubiła latać nocą”, „Człowiek, którego nie sposób zrozumieć”, „Ktoś chodzi w ciemności”, „Poranny jazz”. Przeglądając prace artysty zanurzamy się w jego baśniowym świecie aniołków, kotów, dzieci, zakochanych nastolatków i sympatycznych dorosłych: wszystkim dobro z oczu patrzy. Obcując ze sztuką Janina stajemy się lepszymi ludźmi, koncentrujemy się na tym, co w życiu jest pozytywne. Dostrzegamy urok chwili, a jak wiadomo: „w życiu piękne są tylko chwile”. Nawet obrazy przedstawiające martwą naturę promieniują u Janina pozytywną energią. Rodzajowe scenki przenoszą nas w kaukaskie klimaty i specyficzny kaukaski folklor, który Polakowi raczej skojarzy się z Gruzją niż z Republiką Kabardyjsko-Bałkarską, gdzie artysta mieszka i tworzy. Janin wykreował własny malarski styl, na tyle charakterystyczny i niepowtarzalny, że stał się artystą rozpoznawalnym na całym świecie. Jego prace kupowane są przez renomowane muzea, trafiły też do wielu prywatnych kolekcji.
